Umysł ludzki ma to do siebie, że się przywiązuje. Tak więc każdy pomysł, który pojawia się w naszej głowie i dotyczy tego jak powinno być teraz lub w przyszłości, jest kuszącym obrazem, który dość trudno odłożyć na bok. A trzeba to choć czasem zrobić, aby móc spojrzeć na to, jak naprawdę chwila obecna wygląda. Trzymając się swoich wyobrażeń i oczekiwań odrzucamy rzeczywistość taką, jaka ona jest. Bywa różna. Oceniamy ją rozmaicie, jako przyjemną lub nieprzyjemną, pożądaną lub niepożądaną. Ale zauważcie, że punktem odniesienia tych ocen zawsze jest coś nieistniejącego – coś co istniało kiedyś albo co chcielibyśmy by istniało. Zawsze jednak jest to jakieś wyobrażenie, a to co jest i tak po prostu jest. Może się w każdej chwili przekształcić w coś innego, w końcu zmienność i dynamika to nieodłączne elementy funkcjonowania naszego świata, ale chwila obecna jest tylko jedna. Jedyna i niepowtarzalna.
Cytat przyszedł do mnie stąd: http://www.pozaschematy.pl/2009/08/11/oswajanie-niepewnosci/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz